چند روزیست که نشانه های پیری و به قول ایام قدیم فرتوت شدگی را در اینجانب ؛خودمان؛کشف کرده ام.تا یادم نرفته بگم دوران دبیرستان دبیر دیفرانسیلی داشتیم که اسمش فرهود بود:)و بس که کلد بود ما از سر شوخی یا شایدم حماقتی که داشتیم صداش می کردیم فرهود فرتوت!!!!حالا تصور می کنم چنین نشانه های فرتوت بر وزن فرهود شدگی را در خودم پیدا کردم.
حالا که اینجانب قلم به دست گرفتم پس بذار در این باب چند کامنت اضافه کنم.
به نظرم پیری زمانیست که:
۱.دو برابر زمان معمولی طول میکشه تا نصف همیشه خودتو خوشگل کنی.
۲.لباسای قدیمی که مامانت با این استدلال که یه روز دوباره مد میشه گذاشته کنار----واقعا دوباره مد بشه!!(شلوارجین پررنگ دمپا گشاده آخ نگفته بود پدرسوخته)
۳.همه کل یوم(!)آزار دارن:))بلا خره یه تریپ آنتریکت میکنن.و خنده دار تر اینه که کسی که آزار نداره دیگه به دردت نمی خوره.
۴.وقتی با دکترت دوست بشی.(این فرضیه همین الان به ذهنم رسید.کلا حالت پیرزنیی باید باشه:)
۵.به این نتیجه برسی که "جاذبه زمین"این روزا بزرگترین چلنج زندگیته.
۶.در برابر همه چی مقاوم تری اما دیگه هیچی واست مهم نیست.(به این میگن مود دنت کر که این خود ما واسش غش و ضعف میکنه).
۷.با اشتیاق منتظر عصر پن شنبه ای که ------------- با مامانت بری خرید.
۸.خاطره سازیات کمتر می شن و غر غرات بیشتر.
۹.وقتی خوابی و ملت می گن نکنه مردییییییییییی؟(این نمونه زیااااد اتفاق افتاده مخصوصن وقتی خونه ی میس مارکدار مهمون بودم).
وقتی میری مسافرت و حوصلت زودتر از پولت تموم میشه.
وقتی بدون ثکص میتونی به راحتی بزی ای:))اما بی چایی نه.
وقتی میگی گرس(GRASS) منظورت چمنه نه یه چیزی تو مایه های ماری جوانا-در این مورد بهتره اصا به روی خودت نیاری و به همون جاذبه ی زمینت بچسبی :)
امروز تو تاکسی داشتم فک میکردم تو نابغه ای.عینک آفتابی هدیه خیلی خوبیه.چن تا فایده هاشو بگم؟
۱.میتونی در معابر کاملا عمومی که خب مصلما(!!!)پرایوسی معنی نداره گریه کنی با فراغ بال:))
۲.میتونی ملتو با خیال راحت تا دلت می خاد نگا کنی و خجالتم نکشی.
و یه سری ادونتج دیگه که در حوصله اینجانب نیس بیشتر بگه.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
چند شبیست که خوابت را میبینم!محکم بغلم می کنی و می بوسی.و من مثل کسی که می ترسد غرق شود به تو می چسبم.و گاه تکرار می کنم:محکم بغلم کن!!!!!
از خواب که می پرم اینقدر غرق شده ام در خواب که نفسم بریده.
گاهی نفرین کوچولویی نثارت کرده ام که حالا غریق نجات شدی برای من!
امروز که هفت هفت هشتادو هفته می خام یه بار دیگه دل به دریا بزنمو کلمه ؛تو؛ رو از درو دیوار ناخودآگاهم پاک کنم.
پیکا بالا.............